تکلیف نامعلوم سود مرحله دوم سهام عدالت / علت عدم افشای اسامی شرکت های سرمایه‌پذیر که سود را پرداخت نکرده‌اند، چیست؟

به گزارش اقتصادآنلاین؛ با تغییر روش پرداخت سود سهام عدالت در سال ۱۳۹۸، قرار بر واریز آن در دو مرحله بود که مرحله نخست در ۲۸ اسفند سال ۱۳۹۹ واریز شد و مشمولان ۵۰ درصد سود سهام خود را دریافت کردند. قرار بر واریز مرحله دوم سود تا پایان ماه رمضان بود، اما وجهی به حساب مشمولان پرداخت نشد و علت این موضوع، عدم واریز سود از سوی برخی از شرکت‌ها به حساب سپرده‌گذاری مرکزی و پس از آن، به حساب سهامداران عدالت بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حسین فهیمی، مدیرعامل شرکت سپرده‌گذاری مرکزی نیز، اردیبهشت ماه سال جاری دلیل عدم واریز سود سهام عدالت را واریز نکردن سود تعدادی از شرکت‌ها اعلام کرد و گفت: به محض واریز سود همه شرکت‌ها، مرحله دوم واریز سود سال ۹۸ سهام عدالت سهامداران انجام می‌شود. وی با تاکید بر اینکه اگر شرکت‌ها اقدام به واریز سود نکنند، نام آنها را اعلام و فاش خواهیم کرد، اظهار داشت: اعلام نام این شرکت‌ها مهم‌ترین ضمانت اجرایی است و طبق قانون علاوه بر اعلام نام این شرکت‌ها، مشمول جریمه‌هایی هم خواهند شد. این در حالی است که علاوه بر عدم واریز سود مرحله دوم سهام عدالت، نام این شرکت‌ها نیز اعلام نشده و اقدامی درخصوص برخورد قانونی با آنها صورت نگرفته است.

محمدعلی دهقان دهنوی، رییس سازمان بورس و اوراق بهادار هم در اظهارات خود در تاریخ سوم تیرماه درخصوص علت عدم واریز مرحله دوم سود سهام عدالت در زمان مقرر اظهار داشت: علت دیرکرد در واریز بخش دوم سود سهام عدالت به سبب آن است که از ۳۶ شرکت بورسی سرمایه‌پذیر، چند شرکت سودی را فعلا به حساب سپرده‌گذاری مرکزی به منظور تجمیع مبالغ واریز نکردند. ما به آن‌ها تا پایان این هفته فرصت داده‌ایم تا همکاری لازم را انجام دهند، در غیر این صورت به طور قطع اسامی آن‌ها را منتشر خواهیم کرد.

از سوی دیگر، دژپسند، وزیر اقتصاد، ۱۱ خردادماه درباره زمان واریز ۵۰ درصد دوم سود سهام عدالت اعلام کرد: ما منتظر هستیم شرکت‌های سرمایه‌پذیر اطلاعات خود را ارائه کنند و این سودها سریع‌تر به سهامداران عدالت برسد و از طرفی شرکت‌ها نیز دچار فشار نشوند. گزارش‌هایی دریافت کرده‌ایم و تلاش می‌کنیم ظرف یک ماه آینده، این سودها کامل شود. مجامع شرکت‌های سرمایه‌پذیر عدالت برگزار شده است و ۵۰درصد از این سودها پیش از سال جدید پرداخت کردیم. قرار شد ۵۰درصد دیگر هم در تیرماه پرداخت کنیم. البته این گزاره‌ها، احتمالی هستند و اگر محقق شوند، آنگاه پرداخت می‌شود. اما تلاش می‌کنیم پیش از عید قربان (۳۰ تیر) سود سهام عدالت مرحله دوم را هم بدهیم.

درنهایت دهقان دهنوی، رییس سازمان بورس و اوراق بهادار، روز گذشته در حاشیه مراسم رونمایی از «پنجره واحد خدمات بازار سرمایه» با اعلام جدیدترین خبر درخصوص سود سهام عدالت گفت: اگر همه شرکت‌ها سود را واریز کنند، دومین مرحله از واریز سود به صورت کامل انجام می‌شود. در غیر این صورت آن بخش از سود که واریز شده است، پرداخت خواهد شد.

به گفته وی، بخش کوچکی از این سود به دلیل اینکه شرکت‌های سرمایه‌پذیر افزایش سرمایه داشتند، به نفع مشمولان سهام عدالت بود تا در افزایش سرمایه شرکت کنند و سهام ارزشمند آن شرکت‌ها را بگیرند؛ بنابراین اجازه دادیم تا سود در افزایش سرمایه مصرف شود. چند شرکت هم در پرداخت سود با مشکل مواجه بودند و آخرین اخطارها را به آنها داده‌ایم. با شرکت‌هایی که سود مدنظر را در موعد مقرر واریز نکرده‌‌اند، طبق ضوابط سازمان بورس برخورد خواهیم کرد.

با توجه به اظهارات مسئولان و واقعیت‌های موجود، ذکر چند نکته درخصوص عدم واریز مرحله دوم سود سهام عدالت ضروری است. در ابتدای امر باید گفت که در مرحله اول، دارندگان سهام ۵۰۰هزار تومانی، رقمی حدود ۲۰۰هزار تومان و دارندگان سهام یک میلیون تومانی، ۴۰۰هزار تومان دریافت کردند. بنابراین سود سهام عدالت، مبلغ زیادی برای هر شخص نیست و مطابق با اظهارات دهقان دهنوی، احتمال عدم ‌پرداخت کامل ۵۰درصد دوم سود سهام عدالت وجود دارد. درواقع، تاکنون حدود ۳۰درصد از سود سهام عدالت مربوط به ۵۰درصد باقیمانده واریز شده و هنوز ۲۰درصد از سود باقیمانده توسط شرکت‌ها به حساب سپرده‌گذاری مرکزی واریز نشده است تا میان مشمولان تقسیم شود.

از سوی دیگر باید این سوال را مطرح کرد که چرا باوجود وعده‌ انتشار اسامی شرکت‌هایی که سود سهام عدالت را واریز نکرده‌اند، هنوز هیچ اقدام قانونی با این شرکت‌ها صورت نگرفته و حتی نام آنها نیز فاش نشده است. در حقیقت نه تنها برخوردی با این شرکت‌ها نشده، بلکه مهلت واریز باقیمانده سود، چندین مرتبه برای آنها تمدید شده و اخطار نهایی سازمان بورس، تاثیری در این روند تاثیری نداشته است. همچنین سازمان بورس و اوراق بهادار به این شبهه نیز پاسخ دهد که آیا منعی برای فاش کردن اسامی شرکت‌های مورد نظر وجود دارد یا خیر؟

همچنین مسئولان و نهادهای مرتبط با این موضوع، باید به طور جدی به این زمینه ورود پیدا کنند تا سود باقیمانده نزد شرکت‌های سرمایه‌پذیر، هرچه زودتر به حساب سهامداران عدالت که تعداد قابل توجهی از آنها از دهک‌های کم‌درآمد جامعه هستند و به این وجه نیاز دارند، واریز شود و اقدامات لازم تنها در حد وعده باقی نماند.

پربیننده ترین واریز سود سهام ۳۵شرکت از طریق سجام انجام شد تحولات سال ٩٩ بورس را دی ٩٨ پیش بینی کرده بودیم / طبیعی بود مردم را به بورس دعوت کنیم بیشترین تغییر مالکیت حقیقی و حقوقی در بورس امروز (۸تیر) / اولین خروج پول تیرماه رقم خورد نمای بورس امروز در پایان نیمه اول معاملات (۹تیر۱۴۰۰) / شاخص کل بیش از ۶هزار واحد صعود کرد توافق برجام در کوتاه مدت، بر کلیت بازار سرمایه فشار وارد خواهد کرد

منبع: اقتصاد آنلاین

کلیدواژه: سود سهام عدالت شرکت های سرمایه پذیر دوم سود سهام عدالت سپرده گذاری مرکزی سازمان بورس شرکت ها عدم واریز واریز سود مرحله دوم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۴۰۷۲۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا ساخت شهر فرودگاهی در ایران توجیه پذیر است؟

مفهوم شهر فرودگاهی در ایران با نمونه های واقعی تفاوت دارد. صرف احداث یک باند پروازی و ترمینال مسافربری را نمی توان شهر فرودگاهی نامید. 

به گزارش تین نیوز، سالهاست که واژه شهر فرودگاهی در ادبیات هوانوردی ایران مورد استفاده قرار گرفته است، به طوریکه علاوه بر شهر فرودگاهی امام خمینی تهران دیگر مناطق کشور نظیر قم و چابهار نیز مدعی ساخت چنین مجموعه ای شده‌اند.

اما آنچه که بر همگان مبرهن شده، عدم توفیق چنین پروژه هایی در کشور است به نحوی که صرفا طراحی پروژه به همراه تصاویری جذاب از پروژه ارائه شده و ضمن به کما رفتن ساخت فرودگاه نظاره گر احداث شهرهای فرودگاه هایی مدرن توسط همسایگان هستیم. 

تعریف اشتباه از مفهوم شهر فرودگاهی در ایران

عده ای در ایران بر این باورند که صرف احداث باند پروازی و یک ترمینال مسافری به همراه هتل مجاور و چند آشیانه تعمیر و نگهداری هواپیما می تواند شهر فرودگاهی قلمداد شود. در حالی که اینها نطفه شکل گیری شهر فرودگاهی به حساب می آیند و عملا در تمامی فرودگاه های جهان به عنوان زیرساخت های اولیه فرودگاهی وجود دارند.

مطابق با نظریه ابرشهر فرودگاهی جان دی کاسردا (aerotropolis)، شهر فرودگاهی شامل فرودگاه بزرگ بین المللی و مجموعه های تجاری، ورزشی، مالی، فرهنگی و اقامتی در جوار فرودگاه است و در واقع فرودگاه نقش محوری و مرکزی را ایفا کرده و موتور پیشران مجموعه به حساب می آید. اما در مورد نظریه کاسردا باید به دو نکته توجه شود:

نخست آنکه کاسردا این نظریه را بر اساس مولفه های اقتصادی بیان کرده و هدف او اقتصادی کردن فرودگاه هاست، چرا که همچنان بسیاری از فرودگاه های جهان با مشکل عدم سود دهی مواجه هستند که در جهت رفع این چالش راهکار های متعددی ارائه شده است که همچنان در حال آزمون و خطا توسط مدیران صنعت قرار دارد.

نکته دوم آنکه نظریه ابرشهر فرودگاهی در ایالات متحده مطرح شده که مهد هوانوردی جهان است و فرودگاه ها نقش اساسی را در جابجایی مسافران بین این کشور و دیگر نقاط جهان و همچنین مابین شهرهای آمریکا ایفا می کنند.

این کشور علی رغم آمار بالای پرواز و جابجایی مسافر، همچنان فرودگاه های غیر اقتصادی و فرسوده متعددی دارد که بودجه های چند صد میلیارد دلاری را برای بازسازی می طلبد. لذا ارائه چنین دست نطریاتی در پهنه گسترده آمریکا با آن اقتصاد قدرتمند می تواند امری محتمل و واقع گرایانه باشد که با اقتصاد ایالات متحده سنخیت دارد. 

آیا ایران می تواند شهر فرودگاهی داشته باشد؟

با ذکر سه دلیل هیچ امیدی نیست که کشورمان بتواند الگوی شهر فرودگاهی را به اجرا در بیاورد:

عدم توسعه مطلوب زیرساخت های فرودگاهی

    هر چند در سال های گذشته فرودگاه های جدید در مناطق مختلف کشور احداث شده اند، اما این فرودگاه ها نوعا مطامع افراد ذی نفوذ را پاسخ گفته و زیان ده نیز بوده اند.

 فرودگاه های بزرگ کشور نظیر فرودگاه امام خمینی و هاشمی نژاد مشهد ظرفیت کافی برای میزبانی از مسافران بسیار زیاد در یک واحد زمانی را ندارند (در قیاس با فرودگاه های بزرگ منطقه). همچنین هیچ فرودگاهی در ایران توانایی پذیرش هواپیمای غول پیکری همچون ایرباس A380 را ندارد که در دنیای امروز به عنوان یک معیار برای توان سنجی فرودگاه های بزرگ در میزبانی پروازهای دور برد به حساب می آید.

حال با این عملکرد ضعیف در توسعه زیرساخت های فرودگاهی قطعا انتظار نمی رود که یک شبه معجزه شود و هزاران میلیارد تومان سرمایه برای توسعه فرودگاه های اصلی کشور اختصاص یابد.

 تحریم های فلج کننده و عقب ماندگی ایران از سهم بازار هوایی

هوانوردی ایران از سال ۵۸ به این طرف و همزمان با اشغال سفارت آمریکا تحت شدیدترین تحریم های آمریکا و هم پیمانانش قرار گرفت، به طوریکه امروزه پیکر نیمه جان این صنعت آخرین نفس های خود را می کشد.

پرنده های فرسوده با چند واسطه و قیمت های گزاف وارد کشور می شوند که یکی از وظایف آنها انتقال مسافران کانکشن به فرودگاه های همسایه نظیر دبی و استانبول بوده که نهایتا سود اصلی را در جیب رقبا واریز می کنند.

از طرف دیگر، آمار دقیقی از هواپیماهای بر خط در هیچ مبدا رسمی وجود ندارد که بدانیم کجای کار ایستاده ایم. همچنین کشورمان برای پرواز به مقاصد اروپایی با مشکل تحریم بنزین طرف است که عملا بخش مهمی از پروازهای بین المللی ایران را به همسایگان واگذار می کند.

این در حالیست که رقبای منطقه ای ایران صدها فروند هواپیمای تازه نفس در اختیار دارند و صدها فروند دیگر نیز سفارش داده اند. در صورتی می توانیم یک ابرشهر فرودگاهی را در ایران داشته باشیم که ناوگان هوایی کشورمان بتواند از مبدا ایران پروازهای متعددی را به سرتاسر دنیا انجام دهد، به مانند ترکیه، قطر و دبی. وگرنه شهر فرودگاهی که در آن هواپیمایی پرواز نکند عملا کارایی نخواهد داشت و از اجنبی هم نمی توان انتظار داشت که ناوگان هوایی خود را برای پروازهای ایران به کار گیرد.

طرد شدگی اقتصادی ایران در نظام بین الملل

 کشورمان در طول ده ها سال گذشته رفته رفته با شدیدترین تحریم های بین المللی مواجه شده که تبعات اقتصادی آن به وضوح در زندگی ایرانیان قابل مشاهده است. عدم اقبال بسیاری از کشورهای جهان (از جمله کشورهای همسو با ایران در سیاست نظیر چین، روسیه و هند) برای سرمایه گذاری در ایران عملا کشورمان را به گوشه کنجی انداخته که ورود هر گونه سرمایه بین المللی را غیر ممکن ساخته است.

بنابراین بعید است حتی در صورت توسعه فرودگاه امام (ساخت ترمینال مسافربری جدید)، سرمایه گذاران خارجی برای توسعه دیگر بخش های شهر فرودگاهی امام خمینی وارد ایران شوند. کشورهای به اصطلاح دوست نیز در سال های اخیر در کلام خود را مشتاق سرمایه گذاری در ایران نشان داده اند، اما در عمل هیچ آبی از آنها گرم نشده است و اتفاقا همسایگان ایران را مقاصد امن تری برای خواباندن سرمایه هایشان دیده اند. 

کانال عصر ایران در تلگرام